کادو دادن شاید یک کدام از کهن ترین کار های انسانی باشد که به ماقبل فرهنگ و تمدن آدم و به خاستگاه سیرتکامل ما بر می شود. بطوریکه حتی‌در فرهنگ و تمدن ابتدایی غارنشینی، کادو دادن شغل متداولی برای ابراز و جلب عشق و محبت بقیه افراد بوده میباشد. نوع دیگر هدایا تحت عنوان یک نشانه و سمبلی تعریف‌و‌تمجید می گردیده‌است که رهبران بستگان یا این که تیم ها برای سپاس یا این که احترام به یکدیگر نثار می کردند.
در طی های ماقبل فرهنگ وتمدن، این کادو ها اکثر وقت ها از طبیعت بدست می آمدند. بر پایه ی یافته های باستان شناسان برای مثال یک کادو می توانست سنگی با ظاهری خیره کننده یا این که دندان یک حیوان باشد. هنگامی که آدم به فرهنگ و تمدن دست پیدا کرد و توانست ابزار بسازد، هدایا رفته رفته از حیث ماهیتی یا این خرید ست چرم برای ولنتاین که کارکردی غامض خیس شدند. بطور نمونه داخل دندان ها با امداد ابزار ترک هایی ساخت شد و در کنار سنگ های قیمتی دیگری قرار گرفت و تشکیل یک گردن بند زینتی را اعطا کرد.
قیمت اجتماعی کادو دادن در سراسر تاریخ پیدایش انسان قابل شناسایی و ردگیری میباشد. برای هزاران سال، بعضا تمدن های ساکن در مراسمی به اسم potlatch کمپانی می کردند. درین مراسم اجتماعی بغرنج، دین بخشیدن و کادو دادن گرامی داشته میشد. هرچند تفاسیر فرهنگی متفاوتی وجود دارااست البته در فرهنگ و تمدن باستانی ذکر شده هرخانواده که بیشتر از سایرین بخشیده بود، از احترام و سطح اجتماعی بیشتری بهره مند میشد. و احترام و منزلتی که هر خانواده اخذ میکرد با کمی که بخشیده بود ارتباط بی واسطه داشت.بعد ها در زمان مصر باستان، هدایا عموما به فرعون مصر نثار میشد. که اهرام ثلاثه را به مراد ذخیره سازی ثروت های خویش و وصال به جاودانگی ساخته بودند. در زمانه روم باستان نیز، عموم هدایایی(Token) با مقصود خوش یمنی به هم می دادند، که قرنها به یاد ماندنی شد و فرهنگ وتمدن های بعداز خویش را زیر اثر قرار اعطا کرد. این هدایای خوش یمنی اکثر وقت ها با غرض طرح یک درخواست یا این که آدرس بر اتحاد داده میشد. که‌این نیت ها امروز نیز بر قوت خویش باقی میباشد.در قرنها وسطی کادو با غرض طرح درخواست از پاد شاه یا این که علامت دادن اتحاد و همبستگی در طی های نزاع به شغل می‌رفت.
در زمان امروزی نیز خرید هدیه و کادو به بخشی از تمدن روزانه ما بدل گشته میباشد. هدایای ما معلوم ست چرم روز ولنتاین می نماید که ما که هستیم و چه پیامی برای شخص اخذ کننده می فرستیم. هدایا در مراسم و رویدادهای متعدد به خواسته تولید رابطه و ابزار خودمان گزینه به کارگیری قرار میگیرند.
بعضی دانشمندان معتقدند که نیروهای تکاملی انسان، ممکن میباشد مارا به سمت کادو دادن سوق داده باشد. مردانی که از بقیه افراد سخاوتمندتر بودند، کادو بیشتری برای دوستان و شرکای رمانتیک خویش تنظیم می کردند. در فیض به توفیق و تعامل بیشتری با آنها دست می یافتند. بطور نمونه در شامپانزه ها که از نقطه لحاظ تکاملی با بشر ها باعث و نسب خویشاوندی قربت دارا‌هستند، معمول میباشد که در قبال ارتباط فیزیکی به سهم دار خویش خوراک و غذا ببخشند. از طرفی زنانی که بخشنده های بهتری بودند می توانستند غذای خانواده و نوباوه های خویش را حتی با خودگذشتگی دفاع نمایند. در فیض نسل خانواده آنها ادامه پیدا میکرد.
روانشناس حوزه مصرف دکتر معالج مارگارت راکر از دانشکده کالیفرنیا نظریه داراست که مردان در قضیه هدایایی که میدهند و اخذ می نمایند نسبت به زنان بیشتر به ارزش و قابل به کارگیری بودن آن دقت می نمایند. در حالیکه زنان بیشتر برای جنبه رمانتیک کادو التفات قائل می گردند.
در سطح اصلی، ما کادو و هدیه می‌دهیم برای اینکه قرار میباشد بدهیم و از ما انتظار می رود. از مواردی ست چرم ولنتاین که‌این انتظار وجود دارااست قادر است به تولدها، سالگردها، ضیافت ها و پایکوبی سال جدید اشاره نمود. بطور کلی کادو دادن یک ترسیم نهادینه گردیده بشری میباشد.
اهمیت کادو دادن به دیگران